διακτενισμός
διακτέον
†διακτήρ
διακτηρία
διακτορέω
διακτορίη
Διακτορίδης
Διακτόριος
διάκτορος
διακτυπέω
διάκτωρ
διακυβερνάω
διακυβέρνησις
διακυβερνητικός
διακυβεύω
διακυβιστάω
διακυδόμεναι·
διακυκάω
διακυλινδέω
διακυμαίνω
διακυμβαλίζω
διακῠνοφθαλμίζομαι
διακύπτω
διακυρίττομαι
διακυρόω
διακῡσοσᾰλεύω
διακωδωνέω
διακωδωνίζω
διακωθωνίζομαι
διακώλυμα
διακώλυσις
διακωλυτέον
διακωλυτής
διακωλυτικός
διακωλύω
διακωμῳδέω
διάκων
διακωνέω
διακωπηλατέω
διακωχή
†διαλ·
διαλαβή
διαλαγχάνω
διαλαίη
διαλαιμοτομέω
διαλᾱκάω
διαλακτίζω
διαλᾰλέω
διαλάλησις
διαλάλητος
διαλαλιά
διαλαμβάνω
διαλαμπής
διάλαμπρος
διαλαμπρύνω
διαλάμπω
1 διάλαμψις
2 διάλαμψις
διαλανθάνω
†διαλαός
διάλαυρος
διαλᾰφύσσω
διαλᾰχαίνω
διαλγέω
διαλγής
διαλεαίνω
διαλεγδόν·
διαλέγω
διαλείβομαι
διάλειμμα
διαλειπτέον