1 intr. permanecer ignorado, pasar inadvertido c. part. pred. διαλήσει χρηστὸς ὤν se ignorará que es honrado Isoc.l.c., ὁ Χαιρέας ... διαλαθών πως ... ἐς τὴν Σάμον ἐλθὼν ἀγγέλλει τοῖς στρατιώταις Th.8.74, ἔγνω ὅτι μᾶλλον οἷόν τε διαλαθεῖν κακῷ ὄντι ἐν δημοκρατουμένῃ πόλει X.Ath.2.20, μήποτε γὰρ διαλανθάνει πᾶς ὁ κόσμος νοσέων pues quizá no se te oculta que el mundo entero está enfermo Hp.Ep.17.4, ἵνα διαλάθῃς ... τὴν ἀλήθειαν ἀποφεύγων Eust.Mon.Ep.328, εἰ γὰρ τοιοῦτόν τι διαλάθοι τολμηθέν pues si semejante osadía pasase inadvertida, PSI 285.11 (IV d.C., cf. BL 1.394), abs. διαλαθὼν ἐσέρχεται entra sin ser visto Th.3.25, οἱ ἀδελφοὶ διέλαθον LXX 2Re.4.6, οἰόμεναι [δι]αλαθεῖν καὶ μὴ ὑπέξειν [τ]ὸν περὶ τούτων λόγον BGU 1187.23 (I a.C.), cf. Longin.17.1, περὶ το[ῦ διαλε]ληθότος tít. de una obra de Crisipo, Phld.Stoic.Hist.11.5, D.L.7.198
•en v. med. mismo sent. ὥστ' εἰ καί τις διαλαθέσθαι ἠβούλοιτ[ο PKöln 186.6 (II a.C.).

2 tr., c. suj. de cosa y ac. de pers. permanecer ignorado para, escapar al conocimiento de ἐπείπερ ἡγήσαιντο μηδὲν ἄν ποτε ὧν πράττοιεν θεοὺς διαλαθεῖν X.Mem.1.4.19, τοῦτο ... μυριάκις μύρια ἔτη διελάνθανεν ἄρα τοὺς τότε eso (los progresos culturales) permanecieron ignorados para los de entonces durante miles y miles de años Pl.Lg.677d, σὲ τοῦτο ... διαλέληθεν Pl.Euthd.278a, οὐδὲ γὰρ ἐμὲ τοῦτο διέλαθεν Isoc.1.44, ἄλλο ἡμᾶς διέλαθεν Luc.DMort.14.1, cf. Plu.2.961a.