διάλαυρος, -ον


1 rodeado de calles por todos lados οἰκία Paus.Gr.δ 11
de donde subst. ἡ δ. casa grande toda rodeada por calles Hsch., cf. Eust.1921.57
tb. neutr. τὸ δ. SEG.23.398(a).3, 12 (Etolia II a.C.).

2 διάλαυρος· ὀμφαλός Phot.δ 365.