διάλαυρος, -ον
1 rodeado de calles por todos lados
οἰκίαPaus.Gr.δ 11
•de donde subst. ἡ δ. casa grande toda rodeada por calles Hsch., cf. Eust.1921.57
•tb. neutr.
τὸ δ.SEG.23.398(a).3, 12 (Etolia II a.C.).
2
διάλαυρος· ὀμφαλόςPhot.δ 365.