δείδω Δειδώ *ΔειϜέλᾱς δειελιάω δειελινός δείελος *ΔείϜελος †δείεμα· *ΔειϜεροαιγολαίᾱ δεικᾰνάω δείκανον δείκελον δεικηλίκτας δεικηλιστής δείκηλον Δείκνιος δείκνυμι δεικνύω δεικτέον δεικτέος δεικτηριάς δεικτήριον δείκτης δεικτικός δεικτός *δεικτυϜοργός δειλαινομένως δειλαίνω δείλαιος δειλαιότης δειλακρίνας δειλακρίων δείλακρος δειλανδρέω δειλανδρία δειλανδρίζω δείλανδρος δεῖλαρ Δείλας *ΔϜείλᾱς δείλη δειλήμονες· δειλία δειλιάζω δειλιαίνω δειλίασις Δειλίας δειλίασμα δειλιάω δειλινίζω δειλινισμός δειλινός δείλισμα δειλίως δειλοκαταφρόνητος δειλοκομπέω δειλοκοπέω 1 δείλομαι 2 δείλομαι δειλόομαι δειλοποιός δειλός δειλότης δειλοψυχέομαι δειλόψυχος δεῖμα δειμάζω δειμαίνω δειμᾰλέος Δειμάλωτα· Δείμας