δείκελον, -ου, τό


1 imagen Democr.B 123, cf. Hsch.
•reflejo κῦμα ... δ. ἰνδάλλοιτο πυριφλεγέθοντος ἐσόπτρου Hegesian.SHell.467.

2 de pers. o dioses retrato Ἰφιγόνης Parth.SHell.653, Ῥείης AP 5.260 (Paul.Sil.), Τριτογενοῦς AP 9.153, Αἰσώπου AP 16.332 (ambos Agath.), Ἔρωτος Nonn.D.48.697, (Τερψιχόρης) AP 9.505a.
• Etimología: Doblete de δείκηλον q.u.