I 1indicativo τὸ δὲ ῥηθὲν τεχνικῶς ... μεθόδου ἀτέχνου δ. Hp.Decent.4.

2 lóg. obvio de los silogismos disyuntivos, que se pueden deducir directamente (συλλογισμοί) οἱ δεικτικοὶ περαίνονται ... φανερόν Arist.APr.41^a21, τὸν αὐτὸν τρόπον ἔχουσι καὶ οἱ εἰς τὸ ἀδύνατον ἄγοντες συλλογισμοὶ τοῖς δεικτικοῖς Arist.APr.45^a24, δεικτικὰ ἐνθυμήματα op. ἐλεγκτικά Arist.Rh.1396^b23, cf. 1401^a33
•de las premisas de tercio excluso (συλλογισμοί) οὓς οἱ ἀρχαῖοι λέγουσι μικτοὺς ἐξ ὑποθετικῆς προτάσεως καὶ δεικτικῆς Alex.Aphr.in APr.262.32.

3 subst. ὁ δ. sc. δάκτυλος dedo índice Cael.Aur.TP 5.1.21.

II gram.

1 deíctico de los pron. demostrativos τὸ γὰρ ‘τοῦτο’ δεικτικόν Chrysipp.Stoic.2.65, cf. Demetr.Eloc.289, Sch.Pi.O.4.37, de anafóricos, D.T.636.12, cf. 637.12, Sch.D.T.68.10, de pron. pos. y pers. de 1^a y 2^a pers. ἄρθρα δεικτικὰ τὰς ἀντωνυμίας ἐκάλεσαν A.D.Pron.5.19, cf. 9.17
•del adv. δεικτικὰ (ἐπιρρήματα) ... οἷον ἴδε ἰδού Sch.D.T.434.29.

2 sent. pas. referido τὸ ὧδε τὸ δ. τόπον φήσουσι σημαίνειν Plot.6.1.14.

III adv. -ῶς

1 obviamente, mediante comprobación directa (συλλογισμοί) ἢ γὰρ δ. ἢ διὰ τοῦ ἀδυνάτου περαίνονται Arist.APr.29^a31, cf. 40^b25, δ. ... τὴν ἐπίνοιαν τοῦ ἀνθρώπου παρίστασθαι S.E.M.7.267.

2 gram. con sentido deíctico, deícticamente τὸ ἐγὼ προφερόμεθα ... εἰς αὑτοὺς δ. Chrysipp.Stoic.2.245, cf. Sch.Pi.O.4.34c, οἱ ποιηταὶ τοῖς κυρίοις ὀνόμασι δ. χρῶνται Plu.2.747c, cf. Eust.483.2.