1 la tarde op. ‘mañana’ y ‘mediodía’ ἢ ἠὼς ἢ δ. ἢ μέσον ἦμαρ Il.21.111, ἡνίκα δ' ἦν ἤδη δ. X.An.3.4.34, cf. 4.2.1, ἡνίκα δ. ἐγίγνετο X.An.1.8.8, cf. Aen.Tact.18.1
•c. determ. περὶ δείλην πρωίην a primera hora de la tarde Hdt.8.6, μέχρι δείλης ὀψίης hasta bien avanzada la tarde e.d. hasta última hora de la tarde Hdt.7.167, cf. D.57.9, Plb.7.16.4, Hsch., περὶ δείλην ὀψίαν a última hora de la tarde, e.e. a la caída de la tarde Th.8.26, Plu.Pomp.61, cf. Plb.10.8.7, Ph.2.533, D.C.Epit.8.3.2, 9.23.7, Philostr.VS 541, Iust.Nou.82.3, τὸ πρὸς δείλης hacia la caída de la tarde LXX Ge.24.63.

2 usos adv. por la tarde, durante la tarde en dat. δείλῃ δὲ πᾶσα τέμνεται βλαστουμένη ὀπώρα S.Fr.255, δείλῃ SB 9699.44, 244, 568 (I d.C.), ἅμα δείλῃ X.HG 4.1.22
•en gen. δείλης Hp.Epid.1.26.12, Pl.Ep.348e, Plu.2.111c, Philostr.VS 578, PMag.7.158, ἀφίκοντο ... τῆς δείλης X.An.7.3.10, 3.3.11, τῆς δείλης δὲ ἥκειν X.An.7.2.16, cf. Arist.Fr.531
•subst. τὸ πρωὶ καὶ τὸ δείλης LXX 2Pa.2.3, ἐν τῷ θεάτρῳ ... τὸ δείλης καθήμενοι D.C.39.5
•en ac. δεείλην Phryn.Trag.l.c., δείλαν Theoc.l.c., ἀμφὶ δείλην X.An.2.2.14, περὶ δείλην Hdt.9.101, Th.4.69, 103, ἀπὸ δείλης a partir de la tarde Arist.HA 564^a19
•c. idea de dirección o límite hasta la tarde μέχρι δείλης ἐξ ἑωθινοῦ X.HG 1.1.5, ἀπ' ἠοῦς μέχρι δείλης ... ὁραθῆναι del sol, Pl.Def.411a, ἀπὸ ἑωσφόρου ἕως δείλης LXX 1Re.30.17, δείλης καὶ ἕωθεν D.Chr.67.6, πρὸς τὴν δείλην Hp.Aër.6, Arist.HA 596^a23
•en función adjetival, pudiendo ser cualquier hora del día περὶ γὰρ μεσημβρίαν δείλην hacia el mediodía Ach.Tat.3.2.2, περὶ δείλην ἑσπέραν Ach.Tat.3.5.6.