δεικᾰνάω
• Morfología: [pres. c. diéct. δεικανόωσι Arat.209; impf. iter. δεικανάασκεν Theoc.24.57, v. med. c. diéct. δεικανόωντο Il.15.86, Od.18.111, 24.410]


I en v. med.

1 saludar, dar la bienvenida c. palabras κλυτὸν ἀμφ' Ὀδυσῆα δεικανόωντ' ἐπέεσσι Od.24.410, cf. 18.111, μετὰ δ' ἀλλήλους ἐπέεσσιν ἄμφω δεικανόωντο intercambiaban palabras de bienvenida Q.S.6.158
•saludar con un brindis (Ἥραν) δεικανόωντο δέπασσιν Il.l.c., δαίμονα λυσιπόνοισιν ἐδεικανόωντο κυπέλλοις υἱέες Ἀστραίοιο Nonn.D.6.29, cf. Hsch.

2 despedir χερσί τε καὶ μύθοισιν ἐδεικανόωντο ἕκαστον A.R.1.884.

II en v. act. mostrar, presentar ἐς πατέρ' Ἀμφιτρύονα ἑρπετὰ δεικανάασκεν Theoc.l.c., δεικανόωσι διασταδὸν ἶσα πέλεθρα Arat.l.c.
• Etimología: Quizá deriv. de *δεικ- ‘mostrar’ (cf. δείκνυμι), en el sent. ‘saludar con la mano’; cf. δειδίσκομαι.