δυσοσμητικός δῠσοσμία δύσοσμος δυσούλωτος δυσουρέω δυσουρητικός δυσουρία δυσουριακός δυσουρίασις δυσουριάω δῠσούριστος 1 δύσουρος 2 δύσουρος δυσόφθαλμος δυσπάθεια δυσπᾰθέω δυσπαθής δυσπαίπᾰλος δύσπαις δυσπάλαιστος δυσπάλᾰμος δυσπᾰλής δυσπαράβατος δυσπαράβλητος δυσπαραβοήθητος δυσπᾰράβουλος δυσπαράγγελτος δυσπαράγραφος δυσπαράγωγος δυσπαραδεκτέω δυσπαράδεκτος δυσπαράθελκτος δυσπαραίτητος δυσπαράκλητος δυσπαρακολούθητος δυσπαρακόμιστος δυσπαραμύθητος δυσπαράπιστος δυσπαράπλευστος δυσπαράπλοος δυσπαραποίητος δυσπαράπομπος δυσπαραστάτως δυσπαρατήρητος δυσπαράτρεπτος δυσπάρευνος δυσπαρηγόρητος δυσπᾰρήγορος δυσπάρθενος Δύσπᾰρις δυσπάριτος δυσπαρόδευτος δυσπάροδος δυσπαροξύνομαι δυσπάτητος δύσπαυστος †δυσπᾱχής δυσπείθεια δυσπειθέω δυσπειθής δυσπειρίη δυσπειστέω δύσπειστος δυσπέλαστος δύσπεμπτος δυσπέμφελος δυσπένθερος δυσπενθής δυσπέπαντος δυσπεπτέω δυσπεπτικός