< δυσπᾰρήγορος
Δύσπᾰρις >
δυσπάρθενος
,
-ον
1
que es una virgen infortunada
Πολυξείνη δυσπάρθενε
AP
2.1.197 (Christod.).
2
que es una virgen cruel
Ἠχώ
Nonn.
D
.16.324,
Αὔρη
Nonn.
D
.48.421.