δυσκοιτέω δυσκοιτία δύσκοιτος δυσκολαίνω δυσκολέω δυσκολία δυσκόλλητος δυσκολόκαμπτος δυσκολοκοιτέω δυσκολόκοιτος δύσκολος δύσκολπος δυσκόμιστος δυσκοπάνιστος δύσκοπος δύσκοπτος δυσκόραξ *Δύσκορσος δυσκουσσίων δυσκρᾱής δυσκρανές· δυσκρᾰσία δυσκράταιος δυσκρατής δυσκράτητος δύσκρατος δυσκρατόω δυσκρινής δυσκρίσιμος δύσκρῐτος δυσκρότως δύσκτητος δυσκυβέω δυσκύλιστος δυσκύμαντος δυσκωφέω δυσκωφία δύσκωφος δύσλαλος δυσλέαντος δύσλειος δυσλείωτος δύσλεκτος δύσλεκτρος δυσλεπής δυσλεχής δύσληπτος δυσληψία δυσλίμενος δυσλογέω δυσλόγιστος δύσλοφος δύσλῠτος †δυσλώσων· δύσμα δυσμάθεια δυσμᾰθέω δυσμᾰθής δυσμαθία Δυσμαί δυσμάλακτος δυσμανής δυσμάραντος δυσμαρής δυσμάσητος δυσμάτωρ δυσμάχανος δυσμᾰχέω δυσμαχής δυσμᾰχητέον δυσμάχητος