Δυσνίκητος δύσνιπτος δύσνῐφος δυσνοέω δυσνόητος δύσνοια δυσνομίη δύσνομος δύσνοος δύσνοστος δυσνουθέτητος δυσνύμφευτος δύσνυμφος δύσξενος δυσξήραντος δυσξύμβλητος δυσξύμβολος δυσξύνετος δύσογκος δυσόδευτος δυσοδέω δυσόδης δυσοδία δυσοδμ- δυσοδοπαίπᾰλος δύσοδος δυσοδόχυτος δυσοίζω δυσοίκητος δυσοικονόμητος δύσοικος δύσοικτος· δύσοιμος δύσοινος δύσοιστος δυσοιωνέω δυσοιωνισμός δυσοιωνιστικός δυσοιώνιστος δυσοκνέω δυσόκνως δυσόλισθος δυσο]μβρία δύσομβρος δυσομίλητος δυσομιλία δῠσόμῑλος δῠσόμμᾰτος δυσόμοιος δυσόναρ· δυσόνειρος δύσοπον· δύσοπτος δυσορασία δυσόρατος δυσοργησία δυσόργητος δύσοργος δυσόρεκτος δυσορεξία δυσόριστος δυσορκέω δυσόρμητος δυσόρμιστος δύσορμος δύσορνις δυσόρφναιος δύσορφνος δυσοσμητικός δῠσοσμία δύσοσμος