δυσκαμπής δύσκαμπος δύσκαμπτος δύσκαπνος δυσκάπνωτος δυσκαρτέρητος δυσκατάγωγος δυσκαταγώνιστος δυσκατακόμιστος δυσκατάκοπτος δυσκάτακτος δυσκατάληπτος δυσκαταληψία δυσκατάλλακτος δυσκατάλυτος δυσκαταμάθητος δυσκαταμάχητος δυσκατανόητος δυσκατάνυκτος δυσκαταπάλαιστος δυσκᾰτάπαυστος δυσκᾰτάπαυτος δυσκατάπληκτος δυσκαταπολέμητος δυσκαταπόνητος δυσκαταποσία δυσκαταποτέω δυσκατάποτος δυσκατάπρακτος δυσκατάρτιστος δυσκατάσβεστος δυσκατάστατος δυσκατάσχετος δυσκαταφρόνητος δυσκατεργασία δυσκατέργαστος δυσκάτοπτος δυσκατορθεία δυσκατόρθωτος δυσκατούλωτος δυσκάτοχος δύσκαυστος δυσκέλᾰδος Δυσκέλᾰδος δύσκεν δυσκένωτος δυσκέραστος δυσκερδής δύσκερκος δυσκηδής δύσκηλος δύσκημος δυσκινησία δυσκινητέω δυσκίνητος Δυσκίνητος δυσκλεής δύσκλεια δυσκληδόνιστος δυσκληρέω δυσκλήρημα δυσκληρία δύσκληρος δυσκλής δύσκλητος δύσκλιτος δυσκλυδώνιστον· δύσκλυτος δύσκλωστος δυσκοίλιος δυσκοίμητος