διαίνω
Δίαιξις
διαιολάω
*ΔιϜαῖον
Δίαιος
διαιπετής
διαϊπ[νίτης]
διαίρα-
διαίρεμα
διαιρέσιμον·
1 διαίρεσις
2 διαίρεσις
διαιρετέον
διαιρετέος
διαιρετήρ
διαιρέτης
διαιρετικός
διαιρετός
διαιρέω
διαίρημα
διαίρω
διαίσ-
διαισθάνομαι
διαίσθησις
διᾰΐσσω
διαϊστόω
διαισχύνομαι
δίαιτα
διαιτάριος
διαιτάρχης
διαιτατρ
διαιτάω
διαιτέομαι
διαίτημα
διαιτήσιμος
διαίτησις
διαιτητέον
διαιτητήριον
διαιτητής
διαιτητικός
διαιτητός·
διαιτός
δίαιτρον·
διαιτοχορηγία
διαιωνίζω
διαιώνιος
διαιωρέομαι
διακαής
διακᾰθαίρω
διακαθαρίζω
διακάθαρσις
διακαθαρτέον
διακαθαρτικός
διακαθέζομαι
διακάθημαι
διακαθιζάνω
διακαθίζω
διακαινήσιμος
διακαινίζομαι
διακαίω
διακαλέομαι
διακαλίνδω
διακάλισις
διακαλλύνω
διακαλλωπίζω
διακαλοκἀγαθίζομαι
διακάλυμμα
διακαλύπτω
διακαμμύω
διακάμνω
διακάμπτω