διαθωκέω διαί διαιβολία διᾱΐγδην διαίθομαι Δίαιθος Διαίθουσα διαιθριάζω δίαιθρος διαιθύσσω δίαιμος διαινέω διαίνω Δίαιξις διαιολάω *ΔιϜαῖον Δίαιος διαιπετής διαϊπ[νίτης] διαίρα- διαίρεμα διαιρέσιμον· 1 διαίρεσις 2 διαίρεσις διαιρετέον διαιρετέος διαιρετήρ διαιρέτης διαιρετικός διαιρετός διαιρέω διαίρημα διαίρω διαίσ- διαισθάνομαι διαίσθησις διᾰΐσσω διαϊστόω διαισχύνομαι δίαιτα διαιτάριος διαιτάρχης διαιτατρ διαιτάω διαιτέομαι διαίτημα διαιτήσιμος διαίτησις διαιτητέον διαιτητήριον διαιτητής διαιτητικός διαιτητός· διαιτός δίαιτρον· διαιτοχορηγία διαιωνίζω διαιώνιος διαιωρέομαι διακαής διακᾰθαίρω διακαθαρίζω διακάθαρσις διακαθαρτέον διακαθαρτικός διακαθέζομαι διακάθημαι διακαθιζάνω διακαθίζω διακαινήσιμος διακαινίζομαι