ἀκαστορητής ἄκαστος Ἄκαστος ἀκαστόφρων· †ἀκάτα ἀκαταβίαστος ἀκατάβλητος ἀκαταβολέω ἀκατάβολος ἀκατάγαυστος ἀκαταγγείωτος ἀκατάγγελτος ἀκαταγέλαστος ἀκατάγνωστος ἀκαταγόρητος ἀκαταγώνιστος ἀκαταδίκαστος ἀκαταδούλωτος ἀκαταζήτητος ἀκαταθύμιος ἀκαταίσχυντος ἀκαταιτίατος ἀκαταίτιος ἀκατακάλυπτος ἀκατάκαυστος ἀκατάκαυτος ἀκατάκλαστος ἀκατάκλειστος ἀκατακλινής ἀκατάκλυστος ἀκατακόσμητος ἀκατακράτητος ἀκατάκριτος ἀκάτακτος ἀκατάλειπτος ἀκατάλεκτος ἀκαταληκτικῶς ἀκατάληκτος ἀκατάλημμα ἀκατάλημπτος ἀκαταλημψία ἀκαταληξία ἀκαταληπτέω ἀκατάληπτος ἀκαταλήρητος ἀκαταληψία ἀκατάλλακτος ἀκαταλληλία ἀκατάλληλος ἀκαταλληλότης Ἀκάταλλος ἀκατάλουστος ἀκατάλυτος ἀκαταμάθητος ἀκατάμακτος ἀκαταμαρτύρητος ἀκαταμάχητος ἀκατάμαχος ἀκατάμεμπτος ἀκαταμέτρητος ἀκατάμικτος ἀκατανάγκαστος ἀκατανέμητος ἀκατανίκητος ἀκατανόητος ἀκατανυκτί ἀκατάξεστος ἀκαταπάλαιστος ἀκατάπαυστος ἀκατάπληκτος ἀκαταπληξία