ἀκατάλειπτος, -ον
1 inextinguible, inagotable de Dios
ἄσβεστε ἥλιε, ἀκατάλειπτεEu.Barth.22.28,
τρυφαίCat.Eu.Luc.16.19 (1.124).
2 adv. incesante, ininterrumpidamente Mac.Aeg.Serm.B 29.1.5.
ἄσβεστε ἥλιε, ἀκατάλειπτεEu.Barth.22.28,
τρυφαίCat.Eu.Luc.16.19 (1.124).