ἀκατάλειπτος, -ον


1 inextinguible, inagotable de Dios ἄσβεστε ἥλιε, ἀκατάλειπτε Eu.Barth.22.28, τρυφαί Cat.Eu.Luc.16.19 (1.124).

2 adv. incesante, ininterrumpidamente Mac.Aeg.Serm.B 29.1.5.