διαιτητής διαιτητικός διαιτητός· διαιτός δίαιτρον· διαιτοχορηγία διαιωνίζω διαιώνιος διαιωρέομαι διακαής διακᾰθαίρω διακαθαρίζω διακάθαρσις διακαθαρτέον διακαθαρτικός διακαθέζομαι διακάθημαι διακαθιζάνω διακαθίζω διακαινήσιμος διακαινίζομαι διακαίω διακαλέομαι διακαλίνδω διακάλισις διακαλλύνω διακαλλωπίζω διακαλοκἀγαθίζομαι διακάλυμμα διακαλύπτω διακαμμύω διακάμνω διακάμπτω διακαμπυλόομαι διάκαμψις διακᾰνάσσω διακαπηλεύω διακαπνίζομαι διακᾰρᾱδοκέω διακάρδιος διακαρτερέω διακαρτέρησις δϜιyακάσιοι διακαταλείπω διακαταπονέομαι διακαταρρέω διακατασπεύδω διακατάσχεσις διακατελέγχομαι διακατέχω διακάτιοι διακατοχή διακάτοχος διακαυλέω διακαυλίζω διακαυνιάζω διάκαυσις διακαυτέον διακεάζω διακεδάννυμι διάκειμαι διακείρω διακεκλασμένως διακεκομμένως διακεκριμένως διακέλευμα διακελεύομαι διακέλευσις διακελευσμός διακελευστέον διακενῆς