διχαστής διχαστός δῐχάω διχεῖ δίχειλος δίχειρ δίχη δῐχῇ διχηλεύω διχηλέω διχήλησις διχηλία δίχηλος δῐχήρης διχής δίχησις διχθά διχθάδιος διχθάς δίχιλος διχίτων διχίτωνος δῐχόβουλος διχογνωμέω διχογνωμονέω διχόγνωμος διχογνωμοσύνη διχογνώμων διχογραφέω διχόζωνος δῐχόθεν διχοινικία διχοινίκιος δῐχοίνῐκον δίχολος δῐχόμην διχομηνία διχομηνιαία δῐχομηνιάς δῐχόμηνις δῐχόμηνος δῐχόμητις δῐχόμῠθος †διχόνδις· διχόνιον διχονοέω διχονοητικός διχόνοια διχόνους διχόομαι διχοποιός δίχορδος διχόρειος διχορία διχοριάζω δῐχορρᾰγής δῐχόρροπος δῐχοστᾰσία δῐχοστᾰτέω διχοστάτης δῐχόστομος διχότης διχότμητος διχοτομέω διχοτόμημα διχοτομηνιαία διχοτόμησις διχοτομητέον διχοτομία διχοτομιαῖος