δῐχοστᾰσία, -ας, ἡ
• Alolema(s): jón. -ίη Sol.3.37, Thgn.78, Hdt.5.75, Call.Dian.133
• Morfología: [poét. plu. dat. διχοστασίῃς A.R.4.500]


1 lucha civil παύει δ' ἔργα διχοστασίης Sol.l.c., ἐν χαλεπῇ ... διχοστασίῃ Thgn.l.c., λαούς τε διχοστασίαις ἤρειπον y arruinaban a los pueblos con luchas civiles B.11.67, cf. Lyr.Eleg.Adesp.50, Orac.Sib.4.68
sedición δ. καὶ πληγή, ἧς κατεσκεύασεν ἐν τῇ γῇ τοῦ ἆραι τὰ νόμιμα sedición e impacto que había establecido en el país por quitar las leyes consuetudinarias LXX 1Ma.3.29, δήμου τὴν προτέρην παῦσε διχοστασίην AP 16.56.

2 discordia, discusión, discrepancia ἀπὸ δὲ ταύτης τῆς διχοστασίης ἐτέθη νόμος ἐν Σπάρτῃ Hdt.l.c., ἀργαλέῃσι διχοστασίῃς κεδόωνται se afligen con insensatas disputas A.R.l.c., ἐν ταραχᾷ τε καὶ διχοστασίᾳ ICr.1.19.3.18 (Malla II a.C.), μὴ ἀπομνησικάκεε πρὸς τοὺς ἐν διχοστασίῃ σοι πρότερον γεγενημένους no guardes rencor contra los que antes estaban en discordia contigo Eus.Mynd.45, ἡ τῶν ῥητόρων δ. Plu.2.20c, τῶν ὑπάτων D.H.8.72, cf. D.C.22.3, Philostr.VA 4.11, φεῦγε διχοστασίην ... πολέμου προσιόντος Ps.Phoc.151, τὰς διχοστασίας καὶ τὰ σκάνδαλα Ep.Rom.16.17, cf. Ep.Gal.5.20
personif. Discordia οὐδὲ δ. τρώει γένος Call.Dian.133
contradicción πράγματα διχοστασίαν ἔχοντα τῆς γνώμης Plu.Pyrrh.22, διχοστασίῃ δὲ μενοινῆς con un deseo contradictorio Nonn.D.4.65.

3 dualidad, dualismo σεμνῆς σῆμα διχοστασίης de la filosofía platónica AP 9.188
desigualdad τὴν δὲ διχοστασίην καὶ βιότοιο φύγω, op. ἰσοστασίη Gr.Naz.M.37.1386.