Δημόκλειτος ἀίσ(ε)ιτος Ἀρήϊτος ἄπθιτος ἄφθῐτος ἄκλιτος ἀνάκλιτος ἀμετάκλιτος ἀνέγκλιτος ἀσυνέγκλιτος ἀπαρέγκλιτος δίκλιτος ἀνεπίκλιτος ἐκκλιτός ἀνέκκλιτος ἀπόκλιτος γηρόκλιτος· ἀπρόσκλιτος δύσκλιτος ἄλλῐτος ἑξάμῐτος ἀθέμιτος δίμιτος ἀμφίμιτος ἀμήνῑτος δυσμήνῑτος Αἴνιτος ἀκόνῑτος ἁμαξῐτός Ἁμαξιτός *Ἀλέξιτος δυσέξιτος γοῖτος ἄκοιτος ἔγκοιτος ἐμβᾰσίκοιτος ἀμφίκοιτος ἀγλαόκοιτος· ἀλλόκοιτος δυσκολόκοιτος δεινόκοιτος ἀπόκοιτος δύσκοιτος ἀλοιτός ἀπρόϊτος Βίτοιτος εἰνᾰλίφοιτος ἐμπῠρίφοιτος ἀμφίφοιτος ἀγλαόφοιτος ἀνεμόφοιτος ἀερόφοιτος ἀστερόφοιτος ἀνώφοιτος ἀτρᾰπῐτός ἀταρπιτός ἀποβάριτος δυσπάριτος Αὐτάριτος ἀχάρῐτος βρίτος· ἀδήρῑτος ἀμφιδήριτος εἰκοσῐνήρῐτος ἀπήρ[ι]τος ἀπείρῐτος ἄκρῐτος διάκρῐτος διακριτός Διάκριτος