ἀχάρῐτος, -ον
• Prosodia: [-χᾰ-]
I
παιδιάPl.Lg.761d,
ἡδοναίD.Chr.6.12
•poco agraciado, feo
πρόσωπονDemetr.Eloc.130, cf. Plu.Sol.20.
2 desagradecido
δῆμον εἶναι συνοίκημα ἀχαριτώτατονHdt.7.156.
3 que no favorece
χάρις ἀ.ofrenda que no es ofrenda A.Ch.44, E.Ph.1757.
II adv. -ως
1 sin gracia, con poca gracia
ἀ. ἔφηAth.281c, cf. Hermog.Id.2.11, D.C.66.9.5.
2 de mala gana
οὓς δὲ ἑώρα ἀ. ἑπομένουςX.Cyr.7.4.14.