δυσμήχᾰνος δυσμιαῖος δυσμιγής δυσμικός δύσμικτος δυσμίμητος δυσμίσητος δυσμνημόνευτος δυσμογέω δυσμόθεν δυσμοιρία δύσμοιρος δυσμορία δύσμορος δυσμορφής δυσμορφία δύσμορφος δυσμός δύσμουσος δυσμόχλευτος δυσνίκητος Δυσνίκητος δύσνιπτος δύσνῐφος δυσνοέω δυσνόητος δύσνοια δυσνομίη δύσνομος δύσνοος δύσνοστος δυσνουθέτητος δυσνύμφευτος δύσνυμφος δύσξενος δυσξήραντος δυσξύμβλητος δυσξύμβολος δυσξύνετος δύσογκος δυσόδευτος δυσοδέω δυσόδης δυσοδία δυσοδμ- δυσοδοπαίπᾰλος δύσοδος δυσοδόχυτος δυσοίζω δυσοίκητος δυσοικονόμητος δύσοικος δύσοικτος· δύσοιμος δύσοινος δύσοιστος δυσοιωνέω δυσοιωνισμός δυσοιωνιστικός δυσοιώνιστος δυσοκνέω δυσόκνως δυσόλισθος δυσο]μβρία δύσομβρος δυσομίλητος δυσομιλία δῠσόμῑλος δῠσόμμᾰτος δυσόμοιος δυσόναρ·