δυσραγής Δυσράχιον δυσραχῖτις δύσρευστος δύσρηκτος δύσρητος δυσριγής δύσρῑγος δυσροέω δυσροητικός δύσροια δύσροος δυσροπία Δύσσαιοι δυσσάρκωτος δυσσέβεια δυσσεβέω δυσσέβημα δυσσεβής δυσσεβία δύσσειστος δύσσεπτος δύσσηπτος δύσσοος δύσστακτον· δύσσταλτος δυσστένακτος δυσστομέω δυσστόχαστος δυσστρατοπέδευτος δυσσυγκατάθετος δυσσύλληπτος δυσσυλλόγιστος δυσσύμβατος δυσσύμβλητος δυσσύμβολος δυσσυμπτωσία δυσσύμπτωτος δυσσύμφυτος δυσσυναίσθητος δυσσύνακτος δυσσυνάλλακτος δυσσυνειδησία δυσσυνειδητέω δυσσυνείδητος δυσσυνεσία δυσσύνετος δυσσύνοπτος δύσσφαλτον· δύσσχιστος δυσσῴστως δύστακτος δυστάλας δύστανος δυσταμίευτος δυστάραχος *Δυστᾱσος δυστατέω δυστέκμαρτος δυστεκνίη δύστεκνος δυστερματέω δυστέρματος δυστερπής δύστευκτος δυστευξία δυστεχνία δύστηκτος δυστηνία δύστηνος δυστήρητος