δυσσέβεια, -ας, ἡ
• Alolema(s): -βία A.Eu.533, Orac.Sib.1.4; -βίη Orac.Sib.1.114, Nonn.D.20.404
• Morfología: [plu. dat. δυσσεβίῃσιν Orac.Sib.4.184]


1 impiedad rel. c. los dioses y c. los hombres δυσσεβείας ὕβρις τέκος A.l.c., cf. Aristid.Or.3.671, Nonn.l.c., πρὸς δυσσεβείας ἦν ἐμοὶ τόδ' ἐν φρεσίν A.Ch.704, παντὸς ἔργου δ. S.Ant.301, τἀπιτίμια τῆς δυσσεβείας οἷα δωροῦνται θεοί S.El.1383, gen. exclam. τῆς δυσσεβείας E.Ba.263 (cj.), op. τὸ εὐσεβές E.Cyc.311, cf. S.Ant.924, ἐκ δυσσεβείας ὅσιον εἰ τίθημί νιν si le vuelvo piadoso a él que es impío E.Hel.1021, ἡ τῶν Λυκάονος παίδων δ. Apollod.3.8.2, ἀκαθαρσία καὶ δ. LXX 1Es.1.40, cf. 2Ma.8.33, I.AI 16.117, 17.237, Orac.Sib.13.144, εἰς αὐτοὺς ἀναφέρουσι τοὺς θεοὺς ... τὴν δυσσέβειαν Plu.Fr.46, φιλοχρημοσύνη ... πηγὴ δυσσεβίης la codicia es fuente de impiedad, Orac.Sib.8.24, cf. Ast.Am.Hom.3.10.3, frec. como sinón. de irreligión διὰ δυσσεβείας καὶ φιλαπεχθημοσύνης Clem.Al.Strom.3.5.40, ἡ τῶν Ἰουδαίων δ. καὶ παρανομία Const.App.5.14.20, c. rég. prep. ἡ εἰς τὸν κτίσαντα ἡμᾶς δ. la impiedad hacia nuestro creador I.BI 3.379, cf. Const.App.2.23.1, ἡ δ. κατὰ Θεὸν πολιτείας τοῦ Ἰσραήλ Ath.Al.M.27.264C, αἱ κατ' αὐτοῦ ... δυσσέβειαι Eus.DE 2.3, cf. Didym.Eun.748B.

2 concr. conducta impía, acto impío ἐξουσίαν ... τηλικαύτῃ δυσσεβείᾳ περιποιημένον obteniendo el poder por medio de un método tan impío D.S.38-39.8, τῆς δὲ κατηγορούσης αὐτοῦ δυσσέβειαν reprochándole ésta (su madre) su fechoría Aesop.216.1, ἑνὸς ἀνδρὸς ἐφθειρόμεθα δυσσεβείᾳ ref. a Agamenón, Lib.Decl.5.16
plu. actos impíos, pecados ἵνα τῷ αἵματι αὐτοῦ καθαρίσῃ ἡμᾶς παλαιᾶς δυσσεβείας Ign.Tr.8, ὅσοι δ' ὑπὸ δυσσεβίῃσιν ἥμαρτον Orac.Sib.4.184.