δύσστακτον· δύσσταλτος δυσστένακτος δυσστομέω δυσστόχαστος δυσστρατοπέδευτος δυσσυγκατάθετος δυσσύλληπτος δυσσυλλόγιστος δυσσύμβατος δυσσύμβλητος δυσσύμβολος δυσσυμπτωσία δυσσύμπτωτος δυσσύμφυτος δυσσυναίσθητος δυσσύνακτος δυσσυνάλλακτος δυσσυνειδησία δυσσυνειδητέω δυσσυνείδητος δυσσυνεσία δυσσύνετος δυσσύνοπτος δύσσφαλτον· δύσσχιστος δυσσῴστως δύστακτος δυστάλας δύστανος δυσταμίευτος δυστάραχος *Δυστᾱσος δυστατέω δυστέκμαρτος δυστεκνίη δύστεκνος δυστερματέω δυστέρματος δυστερπής δύστευκτος δυστευξία δυστεχνία δύστηκτος δυστηνία δύστηνος δυστήρητος δυστήρικτος δυστίβευτος δυστιθάσευτος Δύστιος δυστλήμων δύστλητος δύστμητος δυστοκεύς δυστοκέω δυστοκία δύστοκος δυστομία 1 δύστομος 2 δύστομος δυστονία δύστονος δυστοπάζω δυστόπαστος δύστοπος δύστος Δύστος δυστόχαστος δυστράπεζος δυστραπέλεια