ἀνορυγή ἀνορυκτικός ἀνόρυκτος ἀνορύσσω ἀνορυχή ἀνορφόντας Ἄνορφος ἀνορχέομαι ἄνορχος ἆνος †ἀνοσάμικτον· ἀνοσήλευτος ἀνόσητος 1 ἀνοσία 2 ἀνοσία ἀνόσιος ἀνοσιότης ἀνοσιουργέω ἀνοσιούργημα ἀνοσιουργία ἀνοσιουργός ἄνοσμος ἄνοσος ἀνόστεος ἀνόστητος ἀνόστῐμος ἄνοστος ἀνόστρᾰκος ἀνόσφιστον ἀνόσφραντος ἀνόσφρητον ἀνοσχήν· ἀνότιστος ἀνοτοτύξω †ἄνου ἀνούᾰτος Ἀνουβιακός Ἀνουβιάς Ἀνουβίγγαρα Ἀνουβίδειον Ἄνουβις ἀνουθέτητος ἀνούλιοι· ἄνουλος Ἀνουρόγραμμοι Ἀνουρόγραμμον ἄνουροι· ἄνους ἀνουσίαστος ἀνούσιος ἀνουσιότης ἀνουσίωσις ἄνουσος ἀνούτᾰτος ἀνουτητί ἀνούτητος ἀνουφί Ἀνοῦχθα ἀνοῦχι ἀνοφθαλμίατος ἀνόφθαλμος ἀνοφρῠάζομαι ἀνοχαίου· ἀνοχεύς ἀνόχευτος ἀνοχέω ἀνοχή ἀνοχικῶς ἀνοχλέω ἀνοχλησία ἀνοχλητικῶς