2 ἔννομος Ἔννομος ἔννοος ἔννοσι- †ἐννοσία· Ἐννοσίγαιος Ἐννοσίδας ἐννοσσεύω ἐννοσσοποιέομαι ἐννότιος ἔννοτος ἐννόχλημι ἔννυθεν· ἐννυκτερεύω ἕννυμι ἐννυστάζω ἐννυχεύω ἐννῠχίζω ἐννύχιος ἔννῠχος ἔννωθρος ἐννώσας ἐννωτίζομαι ἐνξύω ἔνο ἐνόβρυζος ἔνογκος ἐνοδέομαι ἐνοδιάζω ἐνόδιος ἐνοδῖτις ἔνοδμος ἐνοδοιπόρος ἔνοδος ἐνοδύνως ἑνοείδεια ἑνοειδής ἐνόθω ἐνοιάδες· ἐνοιδέω ἐνοιδής ἐνοιδίσκομαι ἐνοικάδιος ἐνοίκειος ἐνοικειόω Ἐνοικέτις ἐνοικέω ἐνοικηματικός ἐνοικήσιμος ἐνοίκησις ἐνοικήτειραι ἐνοικητήν· ἐνοικητήριον ἐνοικήτωρ ἐνοικί ἐνοικιάζω ἐνοικίδιος ἐνοικίζω ἐνοικιολογέω ἐνοικιολογία ἐνοικιολόγος ἐνοίκιος ἐνοικισμός ἐνοικοδομέω ἐνοικοδομήματα ἐνοικοδομία ἐνοικολ- ἐνοικονομέω ἔνοικος ἐνοικουρέω