δυσάρτητος
δυσαρχία
δύσαρχος
δυσαυγής
δυσαυθαιρέτως
Δυσαύλης
δυσαύλητος·
δυσαυλία
δύσαυλις
δυσαύλιστος
1 δύσαυλος
2 δύσαυλος
δυσαυξής
δυσαύξητος
δυσαυρία
δυσαύχενος
δυσαυχενόω
δυσαυχής
δυσαφαίρετος
δυσαφής
δυσαφούλωτος
δυσᾰχής
δυσάχθεια
δυσαχθής
δυσβασάνιστος
δυσβάστακτος
δύσβατος
δυσβάϋκτος
δυσβήρης
δύσβιος
δυσβίοτος
δυσβλαστής
δυσβλεπτέω
δύσβλεπτος
δυσβοήθητος
δυσβόητος
δύσβολος
δυσβούλευτος
δυσβουλία
δύσβουλος
δυσβράκανος
δύσβροχος
δύσβρωτος
δύσβωλος
δυσγαμέω
δυσγᾰμία
δύσγᾰμος
δυσγάργᾰλις
δυσγαργάλιστος
δυσγάργαλος
δυσγένεια
δυσγενής
δυσγεφύρωτος
δυσγεώργητος
δύσγλωττος
δύσγνοια
δυσγνώμων
δυσγνώριστος
δυσγνωσία
δύσγνωστος
δυσγοήτευτος
δυσγονία
δύσγονος
δυσγράμματος
δυσγρίπιστος
†δύσγω·
δυσδαιμονέω
δυσδαιμονία
δυσδαίμων
δυσδάκρῡτος
δυσδάμαρ