δίσταγμα
δισταγμός
διστάδιος
διστάζω
δίσταθμος·
διστακτικός
διστάξιμος
διστασία
διστασιάζω
διστάσιος
δίστασις
διστασμός
διστά(τρον)
διστεγής
διστεγία
δίστεγος
διστέλεχος
διστεφής
διστιχής
διστιχία
διστιχίασις
διστιχίδιον
διστίχιον
δίστῐχος
διστοιχία
δίστοιχος
δίστολος
δίστομος
διστράλιον
διστριβοῦτος
δίστροπος
δίστροφος
δίστυλον
δισυλλαβέω
δισυλλαβία
δισύλλαβος
δῐσύναπτος
δισύπαρχος
δισύπατος
δισυπόστατος
δισφυλαρχία
δισφύλαρχος
δισχείλιοι
δίσχημος
δισχῐδής
δισχιδόν
δισχιλιαγωγός
δισχίλιοι
δισχιλιοστός
δίσχιστος
δίσχοινος
δῐσώμᾰτος
δίσωμος
δισώνυμος
Δισωτήριον
δισῴτιος
διτάλαντος
Διτάλκης
Διτιζήλη
Διτίωνες
δίτοιχος·
δῐτοκέω
διτόκος
διτομή
διτονέω
διτονιαῖος
διτονίζω
δίτονος
διτορμία
διτριχιάω
δίτροπος