δᾴς δασ-· Δάσαι Δασάλιος Δάσανα Δασέαι Δασεάτης Δασ[εί]α δασερός *Δασθένεια δάσιος Δάσιος δασίφρων· δασκάζει· δάσκιλλος δάσκιος Δασκοῦσα Δασκυλειανοί Δασκύλιον Δασκυλίτης Δάσκῠλος δάσκω Δάσκων Δασκώνιος δάσμα Δασμένδα δάσμευσις δασμηφορέω δασμογράφος δασμολογέω δασμολογία δασμολόγος δασμός δασμοφορέω δασμοφορία δασμοφόρος Δάσμων δάσος δάσοφρυς δασπέταλον· δασπλής δασπλῆτις δάσσα· Δασσαρῆται Δασσαρήτιοι Δασσαρῆτις Δασσαρώ Δασσίων δασστήρ δάσσω Δαστάμας Δάσταρκον Δάστειρα δαστός δαστῶ δασυγένειος δᾰσύθριξ δᾰσύκερκος δασυκέφαλος δασύκλωνον δᾰσυκνάμων δᾰσυκνήμις δᾰσύκνημος δασυλλίδαι· Δασυλλιεῖον Δᾰσύλλιος δασυλλίς δάσυμα δᾰσύμαλλος δασυμέτωπος δασυντέον