Ἑκοτόμβοια hεκοτόν ἑκοτοντόπυλος *ἕκ^u̯ος ἑκουβίτωρ ἐκουέστρις Ἐκουεστρίς ἑκουσιάζομαι ἑκουσιασμός ἑκουσιαστί ἑκούσιος ἑκουσιότης ἐκπᾰγλέομαι ἔκπᾰγλος ἐκπαθαίνομαι ἐκπάθεια ἐκπαθής ἐκπαιδαγωγέω ἐκπαίδευμα ἐκπαιδεύω ἐκπαιδόθεν ἐκπαίζω ἐκπαίω ἐκπαιφάσσω ἔκπαλαι ἐκπάλαιστος ἐκπαλαίω ἐκπάλεια ἐκπαλέω ἐκπαλής ἐκπάλησις ἐκπαλλακίδιοι· ἐκπάλλομαι ἔκπαλος ἔκπαλτος ἔκπαμον· ἐκπανουργέω ἐκπαππόομαι ἐκπαραπίπτω ἐκπαρέχω ἐκπαρθενεύω ἐκπάρθενος ἐκπαροινέω ἐκπασσαλεύω ἐκπαταγέω ἐκπᾰτάσσω ἐκπατέω ἐκπάτιος ἔκπατος ἔκπαυμα ἐκπαύω ἐκπαφλάζω ἐκπαφλασμός ἐκπαχύνω ἕκπεδος ἐκπείθω ἔκπεινος ἐκπειράζω ἐκπειράομαι ἔκπεισμα ἐκπεκτέω ἐκπέλει ἐκπελεκάω ἐκπελλεύω ἐκπελματόω ἐκπεμπτέον ἐκπεμπτέος ἐκπέμπω ἔκπεμψις ἐκπεπαίνω ἐκπεπληγμένως