ἀδικαίωμα ἀδικασία ἀδίκαστος ἀδίκευσις ἀδῐκέω ἀδίκη ἀδίκημα ἀδίκημι ἀδίκησις ἀδικητέον ἀδικητής ἀδικητικός ἀδῐκία ἀδίκιον ἀδικοδοξέω ἀδικοδοξία ἀδικοκρισία ἀδικομαχέω ἀδικομαχία ἀδικόμαχος ἀδῐκομήχᾰνος ἀδικοπήμων ἀδικοπραγέω ἀδικοπράγημα ἀδικ[οπρα]γία ἀδικοπρηγής ἄδῐκος Ἄδικος ἀδῐκότροπος ἀδῐκόχειρ ἀδῐκοχρήμᾰτος Ἀδικράν ἁδῐνός ἅδιξις ἀδιοβάντης ἀδιόδευτος ἀδιοικησία ἀδιοίκητος ἄδιον· ἀδιονόμαστος ἀδίοπος ἀδίοπτος ἀδιόρατος ἀδιοργάνωτος ἀδιορθωσία ἀδιόρθωτος ἀδιοριστία ἀδιόριστος Ἀδιούνιος ἀδιούτωρ ἀδιουτώριον ἀδιόχλητος ἀδιπάτητος ἀδιπλασίαστος ἀδίπλαστος ἀδίπλωτος Ἀδισδάρα ἄδισκον· ἀδίστακτος ἀδίστονον· ἀδιτεύω Ἀδίτη ἀδιτίων ἀδιύλιστος ἀδιύπνιστος ἀδίχαστος ἀδιχοτόμητος ἀδιψάθεος ἀδιψέω ἀδίψητος ἄδιψος