δυσωδία δυσωδιακός δυσώδῑνος δυσώλεθρος δυσώμοτος δυσωνέω δυσώνης δύσωνος δυσωνυμέω δυσωνῠμίη δυσώνῠμος δυσωπέω δυσώπημα δυσώπησις δυσωπητέον δυσωπητικός δυσωπητός δυσωπία δυσωπικός Δύσωπος δυσωρέομαι Δύσωρον δύσωρος δυσωχεῖν· Δύτευτος δύτη δύτης δῠτικός δυτῖνος δυτορύκτᾱς δυτός δυτριακοστός Δυύρτα 1 δύω 2 δύω δυω- δυωδεκα- δυωδεκάδρομος δυωδεκάπεδος δυωδεκαποδία δυωδεκάπολις δυωδεκάριθμος δυωδεκατειχής Δυωδεκατεύς δυωδεκάχρονος δυωκαιδεκέτις δυωκαιεικοσίμετρος δυωκαιεικοσίπηχυς δυώνυμος δῶ Δῴα †δωαί· Δώδειος δωδεκ- δώδεκα δωδεκαακτιονίκης δωδεκάβοιος δωδεκάβωμος δωδεκάγναμπτος δωδεκαγώνιος δωδεκάγωνον δωδεκάγωνος δωδεκαδάκτυλος δωδεκάδαρχος δωδεκαδραχμία δωδεκάδραχμος δωδεκάδρομοι δωδεκάδωρος δωδεκάεδρον δωδεκάεθλος δωδεκαετηρίς