διηνέκεια διηνεκής Διηνέκης διηνεκίζω διηνεκότης· διήνεμος Διηνός δίηξις διηπειρόω διήρεσα διηρεφής διῃρημένως διήρης διηρθρωμένως διήρυγεν Διῆς Δίης διητανές· διητάριος †διητία· διηχέω διηχή διηχής †διηχήτας· διηχητικός δῐθάλασσος δίθαλλος διθανής διθεΐα διθεΐτης διθελής δίθεος δίθηκος δίθηκτος δίθρονος δίθροος διθυμία δίθυμος διθυραμβέω διθυραμβικός Διθυράμβιος διθυραμβιστής δῐθῠραμβογενής διθυραμβογραφέω διθυραμβογράφος δῑθῠραμβοδῐδάσκᾰλος διθυραμβοποιητής διθυραμβοποιητική διθυραμβοποιός δῑθύραμβος Δῑθύραμβος δῑθῠραμβοχάνα διθυραμβώδης Διθύραμφος Διθυρίτης δίθῠρος δίθυρσον διθύσανος Διΐ διιά ΔιϜία Διιακός διίαμβος *ΔιϜιαρται Διΐας διιδεῖν δίϊδρος διϊδρόω διϊδρύω διίεσκον *ΔιϜιεύς