ἀνομφαῖος †ἀνονδόκως ἀνονείδιστος ἀνόνειρος ἀνόνη ἀνόνητος ἀνονόμαστος ἄνονος Ἄνονος ἄνοντος· ἀνόξυντος ἄνοος ἀνόϜ(Ϝ)οτος ἀνοπαῖα Ἀνόπαια ἀνοπαῖος ἀνόπιν ἄνοπλος Ἄνοπος 1 ἄνοπτος 2 ἄνοπτος ἄνορ· Ἀνοράλτᾱς ἀνοράσσω ἀνόρᾱτος ἀνοράω ἀνοργάζω ἀνόργᾰνος Ἀνοργεύς ἀνόργητος ἀνοργία ἀνοργίαστος ἄνοργος ἈνορδέξιϜος Ἄνορζος ἀνορέα ἀνορέγω ἀνορεκτέω ἀνόρεκτος ἀνορεξία ἀνόρεος ἀνορέω ἀνορθιάζω ἀνορθοπεριπατητικός ἄνορθος ἀνορθόω ἀνόρθωσις ἀνορθωτής ἄνορκος ἀνορμάω Ἀνορμήδης ἀνορμητικῶς ἀνόρμητος ἀνορμίζω ἄνορμος ἀνόρνῡμι ἀνορούω ἀνόροφος ἀνόρπηκος Ἄνορπος ἀνορροπύγιος ἀνορτᾰλίζω Ἀνόρτᾱς ἀνορυγή ἀνορυκτικός ἀνόρυκτος ἀνορύσσω ἀνορυχή ἀνορφόντας Ἄνορφος ἀνορχέομαι