ἐκνεφόομαι ἐκνέω ἐκνεωτερίζω †ἐκνῆναι· ἐκνηπιόω ἐκνηστεύω ἐκνήφω ἐκνήχομαι ἔκνηψις Ἐκνίβαλος ἐκνῑκάω ἐκνίκημα ἐκνίκησις ἔκνικος ἐκνίπτω ἐκνιτρόω ἐκνίτρωσις ἔκνιψις ἐκνοέω ἔκνοια ἐκνομή ἐκνόμιος ἔκνομος Ἔκνομος ἔκνοος ἐκνοσέω ἐκνοσηλεύω ἐκνοσφίζω ἐκνοτίζω ἐκνυκτερεύω ἐκνυμφεύω ἐκνυπός ἐκνύσσω ἐκξέω ἐκξῐφίζομαι ἐκξυλόομαι ἐκξύω *ϜεκοϜεργάτης ἑκοντηδόν ἑκοντήν ἑκοντής ἑκοντί ἑκόντως Ἑκοτόμβοια hεκοτόν ἑκοτοντόπυλος *ἕκ^u̯ος ἑκουβίτωρ ἐκουέστρις Ἐκουεστρίς ἑκουσιάζομαι ἑκουσιασμός ἑκουσιαστί ἑκούσιος ἑκουσιότης ἐκπᾰγλέομαι ἔκπᾰγλος ἐκπαθαίνομαι ἐκπάθεια ἐκπαθής ἐκπαιδαγωγέω ἐκπαίδευμα ἐκπαιδεύω ἐκπαιδόθεν ἐκπαίζω ἐκπαίω ἐκπαιφάσσω ἔκπαλαι ἐκπάλαιστος ἐκπαλαίω ἐκπάλεια