Βρύσσων Βρυστακία Βρυστακιάτης Βρύσων Βρῡσωνοθρᾰσῠμᾰχειοληψῐκέρματος βρύτανα βρυτανεῖον βρυτανεύω βρυτανικός βρύτεα βρύτηρ βρυτήρ βρυτιγγοί Βρυτίδαι βρῡτικός βρύτινος βρυτίς βρύτιχος βρύτον βρυτονία· βρῦτος βρυτταί βρύττιον Βρύττιος βρυχαλέος βρύχανα· βρῡχᾰνάομαι βρῡχάομαι βρυχετάω βρύχετος βρῡχή βρῡχηδόν βρυχηθμός βρύχημα βρῡχητάς βρυχητήρ βρυχητικός βρυχιάω βρύχιος βρυχίς· βρυχμή βρυχμός βρυχοειδής βρυχός βρύχω βρυχώδης Βρύχων βρύω βρυώδης Βρύων βρυώνη βρυωνία βρυωνιάς βρυωνίς βρώζω βρῶμα 1 βρωμάομαι 2 βρωμάομαι βρωματίζω βρωμάτιον βρωματισμός βρωμᾰτομιξᾰπάτη βρωματώδης βρωμέω βρώμη βρωμήεις βρώμησις βρωμηστής βρωμήτης βρωμήτωρ βρωμολόγος