βρῦτος, -ου, ὁ
• Alolema(s): βρυτός Thphr.HP 4.8.12; βροῦτος Hsch.


cerveza Archil.116.1, A.Fr.124, S.Fr.610, Hecat.154, Hellanic.66, Thphr.l.c., Hsch., Phot.β 295.
• Etimología: Quizá de origen trac. Se rel. gener. c. ags. broð, aaa. prod ‘borbotón’, ‘burbuja’, airl. bruth ‘calor’ de *bhrū̆to-, cf. lat. dēfrutum.