ἀκρατευτικός ἀκρᾰτέω ἀκράτη· ἀκρᾰτής ἀκρατησία ἀκράτητος ἀκρατί 1 ἀκρατία 2 ἀκρατία ἀκρατίζομαι ἀκράτισμα ἀκρατισμός ἀκράτιστος ἀκρατόγελως ἀκρατόθυμος ἀκρατοκώθων Ἀκρατολύμας ἀκρατόμελι ἀκρατοποσία ἀκρατοποτέω ἀκρατοπότης Ἀκρατοπότης ἀκρατοπώλιον· ἄκρᾱτος Ἄκρᾱτος ἀκρατόστομος ἀκρατοφόρος ἀκρατόφρων ἀκρατοχολής ἀκράτωρ ἀκραχολέω ἀκραχολία ἀκράχολος ἄκρεα ἀκρεγιαιον Ἄκρεια Ἀκρεινηνός ἀκρελεφάντινος Ἀκρεληνός ἀκρεμονικός ἀκρεμόνιον ἀκρεμών ἀκρεοπαώνι<ν> ἀκρεσπέριος ἀκρέσπερος *Ἀκρεύς Ἀκρεῶτις ἀκρήβης ἄκρηβος ἀκρήδεμνος ἀκρηθής· *Ἀκρή(ι)Ϝα *ἈκρήϜιος ἀκρήμορον· ἄκρηνος ἀκρήπεδος· ἀκρής ἀκρηστής· ἀκρῆστις· ἀκρηστολοῦχος· ἄκρηστος Ἀκρήτη ἀκρητοποσίη ἀκρητοπότης ἄκρητος Ἄκρητος ἀκρητότης ἀκρητόχολος Ἀκ[ρη]φείν ἀκρηχολίη ἀκρία