εἰσόκε(ν)
δύσκεν
βέβλωκεν·
ἄλεν
†αὐτάλεν·
Βέλεν
ἔζελεν·
ἀρτύλλεν·
γᾶμεν
γεγάμεν
ἀράμεν·
ἔβραμεν
γισάμεν
ἔκταμεν
ἔγμεν·
1 ἐμέν
2 ἐμέν
ἔμεν
ἕμεν
δειδέμεν
ἐξαλουκέμεν
ἀξέμεν
διαειπέμεν
†βλοσέμεν·
ἀπιουσῆμεν
δείδιμεν
ἐνεῖμεν
ἔμμεν
†δεδρίομεν·
δαῶμεν
ἐξασελγαίνωμεν·
†ἀπεπορίανεν·
ἀπημύλλαινεν·
†ἀνεθύραξεν·
ἐνέθρεξεν
ἀζηλόεν·
αὐτοέν
ἔγραπεν
ἐνένιπεν
ἐξᾶρεν·
†ἀπεκέλλερεν·
ἀνέκαιρεν·
ἀρήσθορεν·
ἀρρεν-
ἔνυρεν·
ἀνεπάτασεν·
ἀρραθάγησεν·
†ἐβρατάγησεν·
ἐμόρμησεν·
ἀπέπρησεν·
†ἀνήμισεν·
ἀπηκολλύρισεν·
ἀμνήνοσεν·
†ἐδοργύπευσεν·
ἀπέφρυσεν·
εἴωσεν·
ἐβάμωσεν·
δατέν·
εἶτεν
ἐκνεύμυκτεν·
ἀνσάττεν·
ἀνέχραυεν·
†ἀνήνυεν·
διατρυφέν
†ἔκαχεν·
ἐδάην
βηβήν·
Ἀγήν
ἐάγην
ἀτταγήν
δήν