1 oportuno, adecuado ὁ διορισμὸς ἔ. ἄν σοι γένοιτο Pl.Plt.282e, ἀπειλή τις ἂν τοιάδε εἴη μάλα ἔ. Pl.Lg.928a, op. μάτην en sup. μάτην οὖν περὶ θεοὺς ὁ πολύς ἐστι πόνος τοῖς ἀνοσίοις, τοῖσιν δὲ ὁσίοις ἐγκαιρότατος ἅπασιν Pl.Lg.717a, ἀμοιβαῖς ἐγκαίροις Gal.5.549, ἐγγίγνονται αἱ χάλαζαι, ὅταν γένηται τὸ ἔτος ἔγκαιρον Alex.Aphr.Pr.4.139, ὁ Ἥλιος ... διδάσκει ... ὅτε πλοΐζεσθαι ἔγκαιρον Them.Or.26.331a, τήνδε τοῦ ῥηθέντος ἐγκαίρου κανόνος συγχώρησιν ἐποιησάμεθα Iust.Nou.163.2, τὸν ὄγκον τῆς γαστρὸς τὸν ἔγκαιρον Sch.Opp.H.1.687
•neutr. como adv. ἐγκαιρότατα del modo más conveniente εἰ καὶ πάνυ φαίη τις ἐγκαιρότατα ἐκτετικέναι τοὺς σοὺς πατέρας Them.Or.9.120c.

2 adv. -ως oportunamente ἰσχυραὶ δυνάμεις σίτων ... ἐ. μὲν παραλαμβανομέναι μεγίστην ὠφέλειαν Erasistr.61, μήτε διὰ μέσου ἄτερ τοῦ καιροῦ λέγειν, ἀλλ' ἐ. Arist.Diu.16, τῆς Εἰλειθυίας ἐ. ἐφισταμένης τίκτει παιδίον Aristaenet.1.19.33, cf. 15.24.