1 c. suj. de pers. tener poder, reinar sobre, tener el dominio sobre c. dat. o prep. c. dat. ἐκείνοις ἐνδυναστεύσας ἐγὼ ἥκω A.Pers.691, τῆς Καρχηδόνος ... ἐνδυναστευούσης τῇ θαλάττῃ Anon.ined.Vat.3.3, τις ἐνδυναστεύων ... ἐν αὐτῇ (Ἐρυθρᾷ θαλάσσῃ) D.C.68.28.3
•abs. ser poderoso, tener autoridad, ejercer influencia ἐνδυναστεύει ὁ Ἐπαμεινώνδας ὥστε μὴ φυγαδεῦσαι τοὺς κρατίστους X.HG 7.1.42, οἱ ... τιμώμενοι τε καὶ ἐνδυναστεύοντες Pl.R.516d, cf. Arr.Parth.71.

2 fig., c. suj. de cosa o abstr. ejercer un dominio en o entre c. dat. c. o sin prep. ὁ ... χυμὸς ... μᾶλλον ἐνδυναστεύων ἐν τῷ σώματι Hp.VM 20, οὐκ ἐάσας ἐνδυναστεῦσαι τῇ ψυχῇ τὴν δεσποτείαν τῶν ἡδονῶν Lib.Or.12.101, cf. Chrys.M.47.388
•abs., a veces c. giro prep. dominar εἰ ... τὸ ἓν τούτων ἐνδυναστεύοι κατὰ τὸν βίον si la unidad dominara en la vida Damippus Pyth.Hell.69.9, πλοῦτος μοῦνος ... ἐνδυναστεύσας Eus.Mynd.39 (τὸ γένος φυσικόν) ἐνδυναστεύει παρὰ πᾶσαν τὴν ... διακόσμησιν Iambl.Myst.3.28, τὸ πέρας ἐνδυναστεύει κατὰ τὴν μῖξιν Procl.Inst.159.