ἐνδεικτικός, -ή, -όν
I
2 indicativo
ἐ. σημεῖονsigno indicativo op. ὑπομνηστικὸν σημεῖον ‘signo recordatorio’ en la fil. estoica, S.E.P.2.100, c. gen. obj.
σωτηρίας ἐ. σημεῖαGal.9.611, cf. Aristid.Quint.128.4, Apoll.Mt.53.11,
τῆς θείας μεγαλωσύνηςGr.Nyss.Ref.Eun.365.8, cf. Chrys.M.60.552, Cat.Eu.Matt.26.41 (add. p. 495).
II adv. -ῶς
1 indicativa, mostrativamente
ἐ. τεκμαίρεσθαιGal.11.791, cf. 7.282, S.E.M.8.155, 289.
2 prescriptivamente
διδάξαι ... οὐκ ἀπαγορευτικῶς μόνον ἀλλ' ἐ.Aristeas 131.