I tr.

1 mover en círculo ἐγκυκλοῦντ' ὀφθαλμόν dirigiendo la vista en derredor E.IT 76.

2 rodear gener. ref. geog. Συρία τε καὶ Φοινίκη καὶ Αἴγυπτος ἐγκυκλοῖ πρὸς νότον τὴν θάλατταν Str.2.5.24, tb. en v. med. c. suj. y compl. de cosa μέρος τι τοῦ χθόν' ἐγκυκλουμένου αἰθέρος trozo del éter que rodea la tierra E.Ba.292, τὸν Τίγριν καὶ τὸν Εὐφράτην ἐγκυκλοῦσθαι τήν τε Μεσοποταμίαν καὶ τὴν Βαβυλωνίαν Str.2.1.36, cf. 38, ἐγκυκλοῦνται ... τινα χώραν los ríos, Str.4.3.3, Καρμανίαν ἐγκυκλοῦται ... ἡ Περσίς Str.16.1.17, ὁ Κόλοψ ... πᾶσαν τὴν πόλιν ἐγκεκύκλωται D.C.49.37.3, c. suj. de cosa y compl. de pers. ὁ Καύκασος ἐγκυκλούμενος τὰ ἔθνη Str.11.14.1, de la voz y su eco φωνή μέ τις ἐγκεκύκλωται Ar.V.395
•c. suj. de pers. en v. med.-pas. rodear, recorrer dando la vuelta entera βουλόμενος ἐγκυκλωθῆναι πᾶσαν Σικελίαν D.S.4.23, αὐτὸς ... τὸν Ἀδρίαν D.S.4.25
•c. suj. y compl. de pers., en sent. hostil αὐτὸν ἐγκυκλωσάμενοι Plu.Marc.6, τὸ δὲ πᾶν ἐγκυκλουμένων στράτευμα Plu.TG 5.

3 rondar, hacer la ronda en v. med. τοὺς ἀμφὶ πλουσίαν τράπεζαν ἐγκυκλουμένους Plu.2.50d.

II intr. bailar en un círculo κἀγκυκλώσασθαι δόμοις de las jóvenes que cantan el himeneo y que bailan en círculo en la casa E.Fr.247D. (cj.).