ἔγκυκλος, -ον
I
δίνη ἀέρος ἔ.Epicur.Ep.[3] 112
•en medic. un tipo de vendaje circular Gal.18(2).732.
2 redondo
πλακοῦςMatro SHell.534.115,
περίδρομοςAth.Mech.13.7
•fig.
βάρος πέτρης ... ἔγκυκλονde una rueda de molino AP 9.21 (Anon.)
•en uso pred. en círculo
ἐγὼ δὲ εἰσεῖδον γῆν ἅπασαν ἔγκυκλονy yo contemplé la tierra en todo su perímetro Ezech.77.
3 con dibujo de círculos o lunares
(ταινίαι)PCair.Zen.696.5 (III a.C.).
II subst.
1 τὸ ἔ. bata o ropón de mujer
τοὔγκυκλονAr.Ec.536, cf. Lys.113, 1162, Th.261, Fr.332.8,
ποικίλονIG 22.1514.48 (IV a.C.), cf. Ael.VH 7.9, Poll.7.53, Phot.s.u. παράπηχυ.
2 dibujo de círculos
ταπήτιν μετὰ τῶν ἐγκύκλωνSB 14625.7 (V/VI d.C.).
3
ἔγκυκλα· τὰ ἐγκυκλούμενα τῷ βίῳ, καὶ συνήθηHsch.
III adv. -ως en círculo, en redondo
πάντες οἱ περιέχοντες ἐ. σύνδεσμοιGal.18(2).439, cf. 729, 731.