ἐγκατοικίζω
I tr.
1 fundar
δώδεκα πόλειςStr.5.4.3
•instalar, establecer, asentar c. ac. de pers. y dat. de lugar
ἐγκατῴκισεν αὐτῇ ΣύρουςI.AI 9.245, cf. D.L.1.51, c. rég. prep.
ἀπέναντι τοῦ παραδείσου ... αὐτόνChrys.M.53.152.
2 colocar dentro, meter
ἀγάλματ' ἐγκατοικιεῖ θεῶνen un templo, Lyc.1262,
τὴν δὲ ... παρθένον τῷ ὄνῳ ἐγκατοικίσωμενmetamos a la doncella en la tripa del burro Luc.Asin.25, en v. pas.
ἐν σαπροῖς σκεύεσι ... οἶνος κάλλιστος ἐγκατοικίζεταιen los odres viejos se halla el mejor vino, Vit.Aesop.W.112
•fig. c. ac. de abstr. infundir, inspirar, inculcar c. dat. de pers.
δέος σφίσινLib.Or.18.219,
ἐν αὐτοῖς τυφλὰς ἐλπίδαςSch.A.Pr.253cH., en v. pas.
ὁ δ' ἐκ φιλοσοφίας τῷ ἄρχοντι ... ἐγκατοικισθεὶς λόγοςPlu.2.779e.
3 asignar
Αἰγύπτιοι τῇδε τῇ τάξει τὸ φρουρητικὸν ἐγκατοικίζουσινlos egipcios asignan la propiedad de guardián a este orden (de seres) Dam.in Prm.257.
II intr. en v. med. instalarse, establecerse fig. de abstr.
Ἔρως ... οὔπω ταῖς ψυχαῖς τῶν ἀνθρώπων ἐγκατῳκίζετοHim.10.9,
τὸν νοῦν ἐγκατοικίζεσθαι τῷ σώματιThem.in de An.107.21.