ἐγκατοικοδομέω


1 construir, edificar en v. pas. φρούρια ... ἐπὶ τῶν καρτερῶν Th.3.18, Ποσειδῶνος τέμενος Lib.Descr.8.6.

2 encerrar entre muros, emparedar c. ac. de pers. αὐτὴν ... εἰς ἔρημον οἰκίαν Aeschin.1.182, ὁ δὲ (πατήρ) ἐπήρωσεν αὐτὸν καὶ ἐγκατῳκοδόμησεν el (padre) le mutiló y emparedó Hieronym.Phil.32, cf. D.C.Epit.7.8.11, ἡμεῖς ... ἑαυτοὺς ... ἐγκατοικοδομοῦμεν Plu.2.601d
gener., perf. pas. estar encerrado ὁ δ' (ἀήρ) ἐν τοῖς ὠσὶν ἐγκατῳκοδόμηται Arist.de An.420a9, ἐγκατῳκοδομημένοις ἐοίκασιν se asemejan a los emparedados a causa de sus armaduras, Plu.Luc.28, τῆς εὐπορίας ... ἐγκατῳκοδομημένης καὶ ἀργούσης Plu.Lyc.9, τοῖς τυραννείοις ἐγκατῳκοδομημένον ... ἐγκαταβιῶσαι Plu.2.783d
estar almacenado σίτου ... ἐγκατῳκοδομημένου τοῖς τείχεσι Plu.Aem.8.

3 arq. empotrar, introducir en una construcción οἰκοδομήσει ... [στ]όχους ... δι[α]λείποντας ἑπτὰ πόδας καὶ ἐγκατοικ[οδ]ομήσει στρωτῆρας [δ]ύο levantará pilares a intervalos de siete pies y empotrará en ellos dos viguetas horizontales de pilar a pilar IG 22.463.59 (IV a.C.), στήλαν ... ἐς τὰν οἰκίαν ἐς τὸν τοῖχον Abh.Leipz.62(1).1969.40.6 (Astipalea III a.C.).