ἀπότοκος, -ον


1 resultante, que es secuela ἁπάσαι γὰρ αἱ νοῦσοι τῆσδε (καχεξίης) ἀπότοκοι Aret.SD 1.16.1, αἱμορροίης ξυνηθέος ἀπότοκα τάδε Aret.SD 2.3.9, cf. CD 1.5.10, 14.1.

2 subst. ὁ ἀ. secuela ἀποτόκους νοσημάτων χρονίους ποιέοντα Hp.Art.49.