ἀπότοκος, -ον
1 resultante, que es secuela
ἁπάσαι γὰρ αἱ νοῦσοι τῆσδε (καχεξίης) ἀπότοκοιAret.SD 1.16.1,
αἱμορροίης ξυνηθέος ἀπότοκα τάδεAret.SD 2.3.9, cf. CD 1.5.10, 14.1.
2 subst. ὁ ἀ. secuela
ἀποτόκους νοσημάτων χρονίους ποιέονταHp.Art.49.