I usos impers. basta abs. καὶ μάλ', ἔφη, ἀπόχρη Pl.R.380c, τάμνειν χρὴ τὸ μέγεθος τὴν ὠτειλήν, ὁπόση ἂν δοκῇ ἀποχρῆναι Hp.VC 14, ἡλικίαν ἔχεις ἀποχρῶσαν Ar.Fr.508, c. gen. θεραπηΐης μὲν ἀπόχρη ὑστερέων Hp.Mul.1.12, c. dat. σφι ἀποχρᾶν κατὰ τὸ ἥμισυ ἡγεομένοισι Hdt.7.148.

II usos pers. gener. en v. act. ser suficiente, bastar εἷς ἐγὼν ἀποχρέω Epich.l.c., ἀποχρήσει ... ἡ (ὑφαντική) περὶ τὰ ἐκ τῶν ἐρίων ὑφάσματα Pl.Plt.279b, τηλικαύτην ἀποχρῆν οἶμαι τὴν δύναμιν D.4.22, ἀποχρέοντι ... οἱ ἀριθμοὶ γιγνωσκόμενοι Archim.l.c., ταῦτα ... ἀπόχρη περὶ τούτων Plu.2.59a, cf. Chrysipp.Stoic.3.50, Arist.Top.109^a22, Str.9.1.20, c. dat. ἐμοί μὲν ἀπόχρη ταῦτα Ar.Au.1603, νῷν δὲ δύ' ἀποχρήσουσιν μόνω (θανάτω) Ar.Pl.484, ἀποχρῶν ἀνὴρ ἔμοιγε ... πρὸς τὰ νῦν κακά Pherecr.155.6, ἀποχρῶντα σύμβουλον ... τῇ πόλει Pl.Alc.2.145c, εἰ αὐτῷ μὴ ἀποχρήσαι ταῦτα Pl.Phdr.279a, ἀπέχρησε δ' αὐτῷ τοῦτο D.21.17, cf. Isoc.4.97, ταῖς περιστεραῖς δὲ γάμος εἷς ἀπόχρη D.P.Au.1.25, c. prep. ἀποχρήσει τὰ εἰρημένα πρὸς τὴν ἀπόθεσιν τοῦ ... πένθους Plu.2.119d, ἀποχρῆν δ' ἑκάστῳ πρὸς τὸ πολίτην γενέσθαι σύνεσιν sino que a cada uno le bastaba para hacerse ciudadano la inteligencia Luc.Herm.24, c. inf. final ἀποχρῶσι δὲ ἑκατὸν νέες ... χειρώσασθαι bastan cien naves ... para someter Hdt.5.31, cf. 3.138, 9.48, βασιλεὺς ἀποχρῆν ἔλεγε τοῖς βουλομένοις ... φυλάττειν D.H.3.22, πεδίον ... ἀποχρῶν τὴν Ἀσίαν πρὸς τὴν Εὐρώπην ἀντιτάξαι una llanura suficiente para desplegar (las fuerzas de) Asia frente a (las de) Europa Philostr.Im.1.2, c. or. subst. de inf. como suj. καρπὸν δὲ καὶ ἀγκῶνα ἀπόχρη διαναγκάζειν Hp.Mochl.38, <ἀν>τὶ τοῦ ... ἀποχρῆν ἀποθανεῖν en vez de bastarles con morir Antiph.161.2
•tb. en v. med. οὐκ ἀπεχρᾶτο μούνων Μήδων ἄρχειν Hdt.1.102, ἀποχρεῖ καθάρασ[θ]αι αὐτόν SEG 9.72.40 (Cirene IV a.C.), c. dat. σφι οὐκέτι ἀπέχρα ἡσυχίην ἄγειν Hdt.1.66, cf. 6.137, 9.79, τοῖς μὲν οὖν τότε ἀπέχρη δρυὸς καὶ πέτρας ἀκούειν Pl.Phdr.275b, μόνον ἀποχρῆσαν αὐτῷ ἀποφήνασθαι ὅτι ... bastándole sólo con demostrar que ... Arist.Xen.976^b21, τρὶς οὐχ ἅπαξ ἀπέχρησέν οἱ Τυρίοις εἰπεῖν ἀποστῆναι tres veces, no una, hubo de decir a los tirios que hicieran defección Ael.Fr.59, c. otras or. subst. como suj. εἰ ... ἤθελε, ἀποχρῆν ἐνίοις ὑμῶν ἄν μοι δοκεῖ D.4.42, cf. Isoc.5.28, tb. a veces c. part. pred. μέρος βαιὸν ἐχούσῃ πᾶν ἀπόχρη μοι A.A.1575, (ποταμός) ... οὐδ' ἀπέχρησε τῇ στρατιῇ ... πινόμενος Hdt.7.43, cf. 196.

III en v. med.

1 en cont. no peyor. estar satisfecho, contentarse con c. dat. de abstr. ἀποχρεωμένων τούτοισι τῶν Μυσῶν Hdt.1.37
•usar, servirse de, aprovechar ἀποχρήσασθε τῇ ... ὠφελίᾳ Th.6.17, ἀποχρήσασθαι τῇ παρούσῃ ... ἐκπλήξει Th.7.42, ἀποχρησάμενον τοῖς τοιούτοις πρὸς τοὺς βαρβάρους Isoc.5.122, τοῖς δ' ὀνόμασι μόνον αὐτῶν ἀποχρώμενοι D.17.13, ἀποκέχρηνται ταῖς νομαῖς PHib.52.7 (III a.C.), tb. c. dat. de pers. (τοῖς) ... ὅταν γε μὴν ἀποχρήσωνται, χρῶνται λοιπὸν ὡς προδόταις cuando se han servido de ellos, en adelante los usan como traidores Plb.18.15.9
•c. ac. de cosa ἐπικαιρότατον χωρίον ... ἀποχρῆσθαι Th.1.68, χρήματα ἀπεχρᾶτο Arist.Oec.1349^b17
•gastar, consumir ἀποκέχρημαι ... παρὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ τὴν τιμήν PMerton 4.6 (III a.C.) en BL 4.48, cf. PSI 428.30 (III a.C.), BGU 1547.3 (III a.C.).

2 en cont. peyor. abusar, hacer mal uso de c. dat. de abstr. εἰς ταῦτα ἀποχρῆσθαι τῷ πλουτεῖν D.21.124, πλεονεκτικῶς καὶ ἀναιδῶς ταῖς ἐξουσίαις ἀποχρωμένων OGI 665.16 (Egipto I d.C.), ἀποχρωμένων μᾶλλον ἢ χρωμένων αὐτῷ Plu.Comp.Alc.Cor.2, c. gen. θυγατρὸς ἀποκεχρῆσθαι Plu.Nob.13.

3 deshacerse de, matar c. ac. de pers. τοὺς ἄνδρας Ar.Fr.374, τινας ... ἐν τῇ παρόδῳ ἀπεχρήσαντο Th.1.126, cf. 3.81, Poll.8.74, c. dat. op. χρῆσθαι Plu.2.178c, cf. ἀποχρησαμένοις· ἀποσεισαμένοις Hsch.

IV en v. act. prestar ὅταν δέ σοι χρεία ᾖ τοῦ πλοίου ἀποχρήσουσι PCair.Zen.107.5 (III a.C.).